Obfitująca w ryby, owoce morza i warzywa. No i jest oczywiście ryż albo cieniutki makron ryżowy. I są przyprawy o intensywnym aromacie. Zapraszamy do kuchni azjatyckiej.
Azja to najbardziej zaludniony kontynent na ziemi, na którym mieszka 4,6 mld ludzi. Trudno mówić o jednej, typowej dla Azji kuchni. Kulinarnie ten kontynent zawiera olbrzymią różnorodność składników, przypraw, kolorów i smaków. Najbardziej charakterystyczne i najlepiej znane w Polsce są kuchnie indyjska, wietnamska i chińska.
W czym tkwi sekret zdrowia Azjatów? Wystarczy spojrzeć na ich talerze. Ryż, warzywa, ryba, sos sojowy i przyprawy. Dieta dalekowschodnia gwarantuje długie życie.
Sztuka kulinarna Indii jest tak różnorodna, jak różne są regiony subkontynentu indyjskiego. Tym, co łączy wszystkie stany jest mnogość potraw bezmięsnych. Dania na bazie warzyw albo roślin strączkowych połączone z ryżem to raj dla wegan i wegetarian. Kuszą kolorami i aromatami. Curry z ziemniaków i szpinaku łączy się z korzeniem imbiru, chili i nasionami gorczycy. Dhal z soczewicy dobrze komponuje się z kolendrą i zmielonym kminkiem. W kuchni indyjskiej obficie stosuje się też: pikantne goździki, strączki kardamonu, nieco gorzką kurkumę i czosnek, posiadające bogate właściwości lecznicze. Popularna mieszanka przypraw garam masala, zmielone orzechy nerkowca i mleko kokosowe tworzą wyśmienite sosy curry.
Ponieważ Hindusi otaczają krowy szczególnym szacunkiem, jedzenie wołowiny jest niedopuszczalne, produkty mleczne uważane są za święte i uzdrawiające: mleko, indyjski ser paneer i masło klarowane ghee. Ser paneer jest dość łatwy do przygotowania, potrzebne są tylko tłuste niepasteryzowane mleko i sok z cytryny.
Kuchnia indyjska kojarzy się też z samosami, przekąskami w kształcie sakiewki. Te trójkątne pierożki są smażone na głębokim oleju, a w środku najczęściej są ziemniaki z groszkiem. Do wyczyszczenia talerza po jedzeniu koniecznie trzeba użyć indyjskiego chlebka (naan, czapati lub puri). Znane na całym świecie są też sosy chutney i indyjskie pikle warzywne lub owocowe, np. z mango lub olbrzymiego chlebowca (jackfruit). Spożywa się je w niewielkich ilościach jako dopełnienie dla dania głównego.
Najlepsze zwieńczenie pikantnego, indyjskiego posiłku to masala czaj, czyli herbata zaparzona z mlekiem, imbirem, goździkami, kardamonem i dużą ilością cukru. Mango lassi, orzeźwiający napój na bazie maślanki i gulab jamun, mleczne kulki w syropie cukrowym też świetnie łagodzą pikantne smaki.
Kuchnia wietnamska bez sosu rybnego nie istnieje. Ten sos z solonych, sfermentowanych sardeli stosuje się praktycznie do wszystkich dań: warzyw, zup, bulionów. Trzeba uważać, by nie przesadzić z jego ilością, jest wyjątkowo słony! Sos rybny to główny składnik popularnej wietnamskiej zupy pho. Aromatyczny, esencjonalny rosół podawany jest z kurczakiem, kaczką lub cienkimi plastrami wołowiny. Do tego dodatki: makaron ryżowy, warzywa i obowiązkowo – świeża kolendra o wyrazistym, anyżowym zapachu.
Fani kuchni wietnamskiej nie mogą sobie wyobrazić azjatyckiej uczty bez sajgonek, małych naleśników znanych też pod angielska nazwą spring rolls. Kształtem przypominają nasze polskie krokiety. Przepis na sajgonki: wystarczy przygotować farsz i zawinąć go w papier ryżowy. Mogą być sajgonki wegetariańskie, mięsno-warzywne, krewetkowe lub warzywne z dodatkiem grzybów. Jedno jest pewne – zawsze smakują pysznie!
Dania z dodatkiem świeżych liści pachnotki zwyczajnej, tajskiej bazylii czy mięty wietnamskiej pachną i smakują cudownie. Często sięga się też po limonkę. Sok z tego cytrusa pasuje do niemal wszystkich dań kuchni azjatyckiej. Wietnam słynie też z najbardziej śmierdzącego owocu na świecie. Durian, smoczy owoc, odstrasza zapachem (mieszanki zgnilizny z padliną) już z odległości kilkuset metrów. Nie można go wnosić do komunikacji miejskiej czy do hotelu. Popularne jest powiedzenie „pachnie jak piekło, smakuje jak niebo”.
Kuchnia chińska jest bardzo różnorodna, w zależności od regionu. Na północy Chin spożywa się więcej makaronu, pożywne sosy, dania mięsne, naleśniki i knedle. Z tego regionu pochodzi legendarna kaczka po pekińsku. Na cieplejszym południu dania są lżejsze, zazwyczaj ryż (jest kilka tysięcy odmian) i warzywa. Wschód obfituje w ryby słodkowodne i morskie. Zachód to piekące, pikantne potrawy doprawione syczuańskim pieprzem. Najważniejsze składniki tej kuchni to: kapusta pekińska, olej sezamowy o złotym kolorze, chrupiące pędy bambusa, miniaturowa odmiana kukurydzy, sos sojowy.
Chińczycy uwielbiają smażenie metodą stir-fry, wszystkie warzywa muszą być drobniutko pokrojone i krótko smażone na dużym ogniu w małej ilości oleju, koniecznie w woku. Szczególną popularnością cieszą się pierożki wonton, maleńkie uszka z farszem mięsnym lub krewetkowym, podawane w bulionie. Smakowitym daniem jest chow mein, chiński makaron w różnych odsłonach: z warzywami, wieprzowiną, krewetkami lub tofu z mleka sojowego. Wszystko powinno być oczywiście jedzone pałeczkami.
Z Chinami kojarzy nam się także rytuał picia herbaty, służący wyciszeniu i uspokojeniu. Chińczycy odkryli ją wiele tysięcy lat temu. To nieodłączny element chińskiej kultury. Uprawiane są tam wszystkie kolory herbaty: czarna, zielona, biała, czerwona, żółta i niebieska.
Lista kategorii
Zużyty sprzęt i opakowaniaCertyfikat BIOPoznaj Nutri-scoreQR kodyNiedziele handlowe 2023Ustawienia cookies